Beiaardier Rosemarie Seuntiëns uit Eindhoven speelt meestal op grote tot zeer grote beiaarden, waaronder de zware Philips beiaard van maar liefst 61 klokken met een totaalgewicht van meer dan 16.000 kg.
Daarbij is de Middelstumer beiaard maar een dwerg. 30 klokken, samen ongeveer 1500 kg. Dus had Rosemarie bij de voorbereiding de helft van haar oefenklavier thuis met handdoeken ‘afgeplakt’ om zo vertrouwd te raken met de veel kleinere omvang.
Maar het klonk alsof ze er jaren op gespeeld had. Ze bracht een prachtig afwisselend programma met om en om 17de- en 20ste eeuwse muziek. Ze opende met de bekende Eurovisie-tune van Charpentier en dit werd resoluut neergezet, waarbij de subtiele versieringen bij menig luisteraar in de smaak vielen, zo bleek achteraf. Ook de Passacaglia van Kerll maakte veel indruk. Bijna 10 minuten muziek op eenzelfde harmonische basis en dat zo spelen dat het niet gaat vervelen: dat is pas kunst. Het werd heel muzikaal en stuwend gebracht, waarbij de rust in het metrum tot aan het eind toe goed in tact bleef. Een mooi, rustig middendeel uit de bekende Pastorale van Bach werd na de slotnoot ineens herhaald. Wat was dat heerlijk, dat die prachtige muziek nog een keer langs kwam! Dat ook de lichte muziek bij Rosemarie goed is ontwikkeld, wekt geen verbazing. Ze treedt regelmatig op met dj’s en ze heeft haar eigen show met ‘Roaming Bells’ waarbij ze volstrekt uniek een mix maakt tussen beiaardklanken en moderne muziek. Van jazz tot house. Die kwaliteit kwam bij de lichtere delen van het programma goed uit de verf. De Hemonybeiaard swingde er lustig op los. En de gecompliceerde ritmes werden in de ‘Danza Brasilera’ gaaf gespeeld. Geen sinecure. De heerlijke ‘Libertango’ van Piazzolla, die ook bekend is geworden door de hit van Grace Jones, kon door sommige luisteraars zachtjes worden meegezongen. Daar wordt een mens gelukkig van! Het programma eindigde met een droevig stuk, een ‘In Memoriam’, en dat was na deze rampweek waarbij grote delen van het zuiden des lands door regen zwaar zijn getroffen, ineens een heel waardige afsluiting. Na een swingende en zeer overtuigende presentatie eindigde het concert heel stemmig en ingetogen, met een tremolo op de kleinste klokjes. Ruim 45 bezoekers genoten van een prachtig beiaardconcert.

Er fladderden opvallend veel vlinders rond, tijdens het carillonconcert van Gerda Peters afgelopen zondag in Middelstum. Het zonnetje scheen lekker en er was weinig wind, dus optimale omstandigheden voor een heerlijke beiaardmiddag. Gerda Peters, stadsbeiaardier van Almere, Beverwijk en Voorburg, koos bewust voor subtiel spel waarbij ze dikwijls de grenzen van het pianissimo opzocht. Het zachtste register, dat vaak het moeilijkst onder controle te krijgen is, want geef je de klepel te weinig energie: er komt geen toon. Ze ziet het zelf als haar handelsmerk en het product verkocht zich goed in Middelstum. Ze begon met een blokje hedendaagse New-Age muziek, eenvoudige harmonische structuren met simpele melodische lijnen, veel stiltes en rustgevende momenten. Maar dat moet je wel spannend brengen, want anders droom je op zachte klanken weg. Eigenlijk was dit de rode draad door het hele concert heen: van elke noot werd muziek gemaakt en steeds wist ze de adembenemend mooie klokken adembenemend subtiel te bespelen. Een eenstemmige fluitsonate van Bach consequent eenstemmig uitvoeren op de beiaard: gedurfd! Hoe verleidelijk is het om er hier en daar een basnoot onder te gooien, maar ze koos bewust voor deze aanpak en door een mooie frasering pakte dit goed uit. Prachtig volle akkoorden in het overbekende Siciliano van Vivaldi, af en toe kwam er een enkel vals knerpend akkoord tussendoor, maar dat is een gegeven bij een strakke middentoonstemming zoals in Middelstum. Ze sloot af met een blokje populaire muziek. Bij ‘Hello! Is it me you are looking for?’ van Lionel Richie werd de melodie op de allerkleinste klokjes gespeeld en het bleef perfect in balans met de veel zwaardere bastonen. Ruim 30 bezoekers werden op een mooi concert getrakteerd en wat heerlijk dat we weer in de luistertuin van de vlinders – en de koffie van Harm en Anneke Bos – konden genieten.