Henk speelt op zondag 7 april


Hieronder het programma voor a.s. zondag:

Zondag klinken beroemde aria’s uit de Mattheüs- en Johannespassie van Johann Sebastian Bach op de beiaard.
Aria’s als ‘Blute nur’, Erbarme Dich’, ‘Aus liebe’ en vele andere, die inmiddels zo bekend zijn dat ze in deze passietijd dagelijks kunnen worden gehoord.
Pasen en Kerst zijn de grote christelijke feesten, maar wie tot de kern van het Evangelie wil komen, moet onder aan het kruis staan.
Daar heeft Christus Jezus onze Heer de machten van de dood en de duisternis overwonnen en alle zonde van de wereld weggedragen.
Door Zijn vernedering kunnen wij jubelen van blijdschap en is er troost voor het verdriet dat we in ons leven meemaken.
Opdat we een eeuwige toekomst in vrede, liefde en blijdschap hebben.
Bach kende het geheim van dit diepe mysterie als geen ander en zijn passiemuziek behoort tot het mooiste en het meest indringende dat de klassieke componisten ons hebben nagelaten.

Ga zondag tussen 2 en 3 uur eens lekker in de buurt van de Hippolytuskerk.wandelen of in het Asingapark zitten. Veel luisterplezier!
Henk Veldman.

De bespeling van 2 december staat geheel in het teken van Sinterklaas


Het zingen van Sinterklaasliederen gaat terug tot de zestiende eeuw, toen Sinterklaas als de heilige bisschop Nicolaas uit Myra werd bezongen.
In de 17de eeuw zijn er veel liedjes over de Sint die zich met name als een serieuze huwelijksmakelaar presenteert. Pas in de 19de eeuw krijgt Sint de trekken van de grote kindervriend die met lekkers en cadeautjes komt strooien. De Groningse onderwijzeres Katharina Leopold gaf in 1898 een liedboekje uit met 12 Sinterklaasliedjes op bestaande melodieën. Hiervan raakten er enkele zeer bekend, waaronder ‘O, kom er eens kijken’, ‘Jongens heb je ’t al vernomen’ en ‘Hij komt, hij komt, die lieve goede Sint’. Suikergoed, marsepein en speculaas horen van oudsher bij het feest, maar beiaardier Veldman vindt het ook ieder jaar weer erg fijn een chocoladeletter (puur) van Sint te mogen ontvangen.

Zondagmiddag om 2 uur

De beiaardbespeling van zondag 4 november staat in het teken van de herfst.
Vallende bladeren en gevoelens van weemoed worden verklankt in de liederen ‘Autumn leaves’, ‘Windmills of your mind’.
Enige gezangen voor paddenstoel en tuinkabouter, alsmede improvisaties over de kinderliedjes ‘Zie je de kastanjes aan de bomen’ en ‘Tikke takke regen’ zullen ten gehore worden gebracht.
Voor de liefhebbers van barokmuziek een prachtige Ciacona van Buxtehude en de bespeling wordt afgesloten met de hit: ’t Is weer voorbij die mooie zomer’ van Gerard Cox.
Veel luisterplezier!
Henk Veldman

Programma bespeling a.s. zondag

Deze eerste zondagmiddag wil ik de bespeling beginnen met een eigen compositie ‘Geboren ien Hemonystroat’, die is opgedragen aan Derk Smit.
Derk heeft mij op het spoor van de beiaardkunst gezet en daar ben ik hem elke dag dankbaar voor, want het is een heerlijk vak. De compositie is gemaakt voor het Groninger Beiaardboek deel IX, t.g.v. het 25-jarig bestaan van de Stichting Klokkenspel Groningen.
Het is in een licht swingende stijl geschreven en er komt aan het eind een lekkere blues in voor. Kan een zuivere calvinist een blues spelen op een zuivere Hemonybeiaard? Het zijn onmogelijkheden die ik mezelf heb opgelegd, maar die wel voor avontuur zorgen.
Dit lijkt mij een mooi openingswerk van deze nieuwe traditie.
De blues is natuurlijk een rauw treurlied, waar je lekker veel energie in kwijt kunt.
Waar ook getreurd om moet worden is het overlijden van de bekende chansonnier Charles Aznavour. Van hem zijn bekende songs te horen, waaronder ‘She’, ‘Il faut savoir’ en Être.
En verder speel ik muziek uit de bundel: Valerius Gedenkklank. Muziek die de bevrijding na de 80-jarige oorlog bezingt. In een aantal steden in het land (Leiden, Alkmaar) wordt in deze periode het bevrijdingsfeest gevierd.
“Jan Klaassen was Trompetter” zal ook gespeeld worden.

Zondag 7 oktober van 14.00 tot 15.00 uur

Beiaardhappening

De Ierse beiaardier Adrian Gebruers had voor de zekerheid even zijn collega Luc Rombouts, die een paar weken geleden in Middelstum heeft geconcerteerd, benaderd hoe het is om in Middelstum te spelen.
‘De mensen zijn er reuze aardig’, was de Vlaamse reactie, maar het ging Adrian natuurlijk allereerst om het instrument. Hoe speelt het, hoe is het om op zo’n nagenoeg authentieke reconstructie van een 17de- eeuws instrument te spelen? Met een totaal afwijkend zogeheten Oud-Hollands klavier en een tractuur bestaande uit maar een paar draadjes ijzer. Waar moet je rekening mee houden?
Dus ging Adrian, nadat hij van Schiphol was afgehaald, direct de volgende morgen oefenen om zich het weerbarstige instrument eigen te maken. Want er zijn immers maar een paar instrumenten in Nederland die zo zijn ingericht. Hoe moet je daar in korte tijd bedreven in raken als je je hele leven voornamelijk op grote concertbeiaarden met basklokken van duizenden kilo’s hebt gespeeld?
Heel verstandig van hem begon hij zijn concert met eenvoudige stukken, en eigenlijk bleef dat het hele concert zijn aanpak. Eenvoudige bewerkingen maar prettig in het gehoor liggende Ierse songs, Engelse evergreens, Schotse liefdesliedjes, en natuurlijk een paar Vlaamse hymnes om zo zijn roots te eren. Geen spetterend vuurwerk, maar alles mooi en warm van toon, subtiel gespeeld, transparant en mooi gefraseerd.
Het was een warme nazomerdag en de beiaard klonk ook warm. En als je dat hoort dan weet je weer waarom het zo’n bijzonder instrument is. Door de vederlichte tractuur én precies de goed gekozen materialen, klinkt een Hemonybeiaard nergens zo mooi als in Middelstum. De perfect stille luisterplaats Asingapark stroomde goed vol. Van de 100 gedrukte programma’s hield ik er maar 18 over.  Soms zong of neuriede men zachtjes mee.
Het zeer geslaagde concert was een waardige afsluiting van een uitstekend seizoen, waarbij we met drie concerten meer dan 200 bezoekers mochten verwelkomen.
Adrian Gebruers heeft over de hele wereld geconcerteerd, maar ik weet zeker dat dit concert en de gezellige nazit bij Herberg De Valk – waar het goed toeven is – hem nog lang zal (ver)heugen.
Het was een genoegen hem te horen spelen en een grote eer hem en zijn vrouw Elizabeth te hebben ontmoet.
Het idee kwam van Marten Lenstra en hij kreeg gelukkig helemaal gelijk.
Werkelijk alles zat mee.
Soms moet je de bakens verzetten en groter durven denken dan dat je gewend bent.

Adrian en Elizabeth Gebruers op weg naar Schiphol op de Afsluitdijk bij het standbeeld van de steenzetter