Zoals de gebroeders Hemony in de 17de eeuw naar Nederland trokken om hier een beter werkklimaat aan te treffen, zo is ook Malgosia Fiebig vanuit Polen naar Nederland geëmigreerd om hier een nieuw bestaan als beiaardier op te bouwen. En dat dit een goede stap is geweest, bewees zij afgelopen zondag maar weer eens op de Hemonybeiaard te Middelstum. Wat een vakvrouw! Malgosia is beiaardier van de gemeente Utrecht en speelt daar op misschien wel de voornaamste beiaard van Nederland, de prachtige Hemonybeiaard in de Domtoren. Dus begon ze met muziek van een van haar voorgangers, Jonkheer Jacob van Eyck en zette daarmee direct de toon voor een uur muziek van zeer hoog niveau. Zeer trefzeker en doelgericht wist ze de kleine, maar o zo fijne Middelstumer Hemonybeiaard volledig naar haar hand te zetten. Ze koos voor de meerstemmige bewerkingen van Arie Abbenes en dat pakte goed uit. Stuwend en met veel gevoel voor richting pakte ze het programma (dat maar liefst bestond uit 27 onderdelen, verdeeld over 7 grote blokken) aan. Populaire muziek van Jacques Brel, Elvis Presley en Michel Legrand afgewisseld met Haydn, Mozart en John Dowland. Alles zoveel mogelijk in het onderste oktaaf gespeeld, met hier en daar een basnoot in het pedaal eronder, zo moet een kleine beiaard worden bespeeld en dan klinkt het instrument het beste. Licht komische, speelse dansjes van Haydn naast de altijd veel brutalere en schertsende muziek van Mozart, het klonk wonderschoon en het werd met hoorbaar veel plezier gespeeld. Bij Elvis Presley pakte ze de melodie lekker in oktaven, bijna overal klinkt zoiets dan toch al gauw vals, maar op de meest zuivere Hemonybeiaard van Nederland pakt zoiets goed uit. Er is altijd wel iemand die zachtjes meezingt of -fluit en dat is precies waarom zo’n buitenconcert zo’n heerlijke sfeer geeft. De luitmuziek van Dowland vond ikzelf het hoogtepunt: wat een gevoel voor timing en wat alles mooi in balans! Als je dan op het scherm ziet hoe geconcentreerd ze erin zat, is dat dubbel genieten. Malgosia mocht net als 10 jaar geleden het seizoen afsluiten en dat deed ze met veel overtuiging. De Commissie Hemonybeiaard Middelstum kijkt met dankbaarheid terug op een zeer geslaagd seizoen met vier topvrouwen die allen onder grote belangstelling mochten concerteren, deze laatste keer met maar liefst 50 bezoekers. Ook is zij veel dank verschuldigd aan Harm en Anneke Bos die het hele seizoen de mensen hebben getrakteerd op koffie, thee en lekkere koeken.

Beiaardier Rosemarie Seuntiëns uit Eindhoven speelt meestal op grote tot zeer grote beiaarden, waaronder de zware Philips beiaard van maar liefst 61 klokken met een totaalgewicht van meer dan 16.000 kg.
Daarbij is de Middelstumer beiaard maar een dwerg. 30 klokken, samen ongeveer 1500 kg. Dus had Rosemarie bij de voorbereiding de helft van haar oefenklavier thuis met handdoeken ‘afgeplakt’ om zo vertrouwd te raken met de veel kleinere omvang.
Maar het klonk alsof ze er jaren op gespeeld had. Ze bracht een prachtig afwisselend programma met om en om 17de- en 20ste eeuwse muziek. Ze opende met de bekende Eurovisie-tune van Charpentier en dit werd resoluut neergezet, waarbij de subtiele versieringen bij menig luisteraar in de smaak vielen, zo bleek achteraf. Ook de Passacaglia van Kerll maakte veel indruk. Bijna 10 minuten muziek op eenzelfde harmonische basis en dat zo spelen dat het niet gaat vervelen: dat is pas kunst. Het werd heel muzikaal en stuwend gebracht, waarbij de rust in het metrum tot aan het eind toe goed in tact bleef. Een mooi, rustig middendeel uit de bekende Pastorale van Bach werd na de slotnoot ineens herhaald. Wat was dat heerlijk, dat die prachtige muziek nog een keer langs kwam! Dat ook de lichte muziek bij Rosemarie goed is ontwikkeld, wekt geen verbazing. Ze treedt regelmatig op met dj’s en ze heeft haar eigen show met ‘Roaming Bells’ waarbij ze volstrekt uniek een mix maakt tussen beiaardklanken en moderne muziek. Van jazz tot house. Die kwaliteit kwam bij de lichtere delen van het programma goed uit de verf. De Hemonybeiaard swingde er lustig op los. En de gecompliceerde ritmes werden in de ‘Danza Brasilera’ gaaf gespeeld. Geen sinecure. De heerlijke ‘Libertango’ van Piazzolla, die ook bekend is geworden door de hit van Grace Jones, kon door sommige luisteraars zachtjes worden meegezongen. Daar wordt een mens gelukkig van! Het programma eindigde met een droevig stuk, een ‘In Memoriam’, en dat was na deze rampweek waarbij grote delen van het zuiden des lands door regen zwaar zijn getroffen, ineens een heel waardige afsluiting. Na een swingende en zeer overtuigende presentatie eindigde het concert heel stemmig en ingetogen, met een tremolo op de kleinste klokjes. Ruim 45 bezoekers genoten van een prachtig beiaardconcert.